Cuchulain

De Keltische sage van Cuchulain.


Cuchulain was een groot strijder, de grootste van alle helden van de Rode Tak, groter heeft de wereld niet gekend.Hij beschermde zijn clan tegen kwade invloeden en tegen vijandige clans.Omdat zijn moeder Dectera elvenbloed had , rustte de zege van de goden op hem. Op den duur kwamen alle clans erachter dat Cuchulain met zijn gevreesde buikspeer , de Gae Bolg, onverslaanbaar was en zo werd Cuchulains clan niet meer aangevallen en heerste er vrede in het Ierse land.
Maar Cuchulain had nieuwe uitdagingen nodig en overwinningen om zijn trots te voeden.Zo daagde hij steeds weer nieuwe krijgers uit die zich vroeger of later in hun eer voelden aangetast en de uitdaging aangingen en die natuurlijk verloren.Cuchulain liet zodoende een spoor van vernederde en verslagen krijgers na en veroorzaakte meer leed dan vreugde.
Dat begon de oudsten van Cuchulain clan tegen te staan en na lang beraad besloten ze de goden te vragen de speciale bescherming van Cuchulain weg te nemen.En aldus geschiedde en bij het volgende gevecht werd Cuchulain gewond aan zijn voet.De wond die hij opliep was niet dodelijk , maar had de eigenschap nooit te helen.
Dit leidde tot ondraaglijk lijden, zodanig dat Cuchulain het niet meer uithield onder de mensen en zich terugtrok in een grot.
Na jaren van eenzaamheid en inkeer en door diepe dalen van uiterste wanhoop gaf hij zich tenslotte over en gaf hij zijn trots op.Hij kon dat pas doen toen hij werkelijk in de wond gekeken had en in de diepte van de wond zijn eigen destructieve kant, maar ook zijn eigen schoonheid, kon zien.
In zijn diepe verslagenheid wendde hij zich tot de goden en bad om genade.”Niet om mijn wil, maar uw wil geschiedde, maar als het uw wil zou kunnen zijn om deze beproeving weg te nemen, zo helpe u mij”.
En zo geschiedde. De lichamelijke wond genas, maar wat bleef was een litteken dat hem altijd herinnerde aan het vermogen tot lijden en mede-lijden.De bitterheid was omgevormd tot compassie.
Cuchulain keerde terug naar zijn clan en werd daar van harte welkom geheten. De rest van zijn dagen bracht hij door als heler in dienst van zijn medemens.Hij was getransformeerd van krijger tot “warrior of the heart”.